ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΤΕΡΑ

Ο Ο' Νηλ στο συγκεκριμένο έργο, όπου δραματοποιείται ένας αποτυχημένος γάμος επιμειξίας, διαφαίνονται ευκρινώς οι ευρύτερες ηθικές προεκτάσεις που αποσκοπεί να τού προσδώσει ο συγγραφέας του, παρέχοντας ένα πολύτιμο σχόλιο στο "πρόβλημα των Νέγρων", ως παράδειγμα φυλετικής προκατάληψης σε όλες τις μορφές. Η κύρια σύγκρουση στην ιστορία είναι ο ρατσισμός της εποχής. Το έργο δεν αποκαλύπτει όμως μόνο τις εντάσεις μεταξύ λευκών και μαύρων, αλλά και τις συγκρούσεις μεταξύ αυτών σε κάθε φυλή. Οι σχέσεις του Τζιμ και Έλλα με τους ομόφυλούς τους αλλάζει συχνά από φιλικός σε συγκρουσιακός, εξαιτίας των επιλογών τους. Εν ολίγοις αυτό το έργο αποτελεί ένα θεατρικό μανιφέστο για τη διεκδίκηση και την ισοκατανομή της δικαιοσύνης και της ελευθερίας, μετασχηματίζοντας το "κοινωνικό" ή "πολιτικό" ζήτημα της φυλετικής προκατάληψης, από απρόσωπο πρόβλημα, σε κάτι πραγματικό και ζωντανό, και επομένως ουσιαστικό.