Η νουβέλα Αφανισμός αποτελεί το τελευταίο μέρος της τετραλογίας Το Τυχαίο. Είναι δομημένη με αλλεπάλληλους εγκιβωτισμούς. Διαδραματίζεται δέκα χρόνια μετά την καταστροφή της Μήλου από τους Αθηναίους. Ο αρχικός ανώνυμος αφηγητής, Αθηναίος πολίτης, ζει ενάμιση αιώνα μετά την καταστροφή. Έχει ανακαλύψει και μας διαβάζει το χειρόγραφο ενός Αθηναίου κληρούχου, του Ακταίου, του δεύτερου αφηγητή. Ο Ακταίος πολέμησε στη Μήλο και τώρα ζει εκεί με την οικογένειά του. Η αφήγησή του αρχίζει καθώς ετοιμάζεται να επιστρέψει στο σπίτι του ύστερα από κυνήγι. Έχει μάθει ότι ο γιος του, ο Ναυσίμαχος, γυρίζει νικητής από τη ναυμαχία των Αργινουσών και θέλει να τον υποδεχτεί με ένα ξεχωριστό γεύμα. Ενώ ξεκουράζεται, θυμάται τη ζωή του στην Αθήνα, τον πόλεμο και τη ζωή του τώρα στο νησί. Αναπάντεχα συναντιέται με την Αύρα, ένα κορίτσι της Μήλου, που μαζί με την αδελφή της, την Αυγή, ξέφυγαν την καταστροφή και από τότε ζουν κρυμμένες σε σπηλιές. Η Αύρα εξιστορεί στον Ακταίο περιστατικά από τη ζωή της. Παρεμβάλλεται η αφήγηση της Αυγής. Όταν ο Ακταίος την απειλεί ότι θα την πάρει σκλάβα μαζί με την αδελφή της, η Αύρα τού αποκαλύπτει πως ο γιος του πνίγηκε μετά τη ναυμαχία. Η Αύρα το σκάει χωρίς να την πάρει είδηση ο Ακταίος, που μένει μόνος και θρηνεί τον χαμό του γιου του. Παρεμβάλλονται οι αφηγήσεις του Ναυσίμαχου και της Λήδας, της γυναίκας του Ακταίου. Ο πρώτος αφηγητής κλείνει τη νουβέλα σχολιάζοντας τους αέναους κύκλους της ιστορίας.