Ο Αθεϊσμός διακρίνεται σε σκεπτικιστικό και δογματικό. Ο πρώτος αμφισβητεί μόνο τις αποδείξεις της ύπαρξης του Θεού, όχι όμως και την ίδια την ύπαρξη του Θεού, ή, τουλάχιστον, τη δυνατότητά της. Γι' αυτό ο σκεπτικιστής άθεος μπορεί πάντα να είναι θρήσκος, γιατί παραδέχεται ότι το να αποδείξει ότι δεν υπάρχει Θεός είναι ακόμη πιο αδύνατο από το να αποδείξει ότι υπάρχει. Αρνείται απλώς το ότι ο ανθρώπινος Λόγος μπορεί να αποδείξει την ύπαρξη του Θεού με βεβαιότητα... Τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά με τον δογματικό αθεϊστή, ο οποίος αρνείται πλήρως την ύπαρξη του Θεού και διακηρύσσει ότι είναι αδύνατο να υπάρχει σε κάθε περίπτωση. Τέτοιοι δογματικοί αθεϊστές είτε δεν έχουν υπάρξει ποτέ είτε ήταν οι πιο κακόβουλοι άνθρωποι. Σε αυτούς κάθε ελατήριο της ηθικότητας έχει ακυρωθεί· σε αυτούς τους αθεϊστές είναι που αντιτίθεται ο ηθικός θεϊσμός.