ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΣΤΗ ΣΤΕΠΑ

Με μια φοβερή κακοκαιρία φύγαμε απ' το Περεκόπ σαν πεινασμένοι λύκοι, μανιασμένοι ενάντια όλου του κόσμου. Σχεδόν είχε περάσει ολόκληρη η μέρα ανώφελα παρόλο το ταλέντο και τις κοινές μας προσπάθειες να κλέψουμε ή να κερδίσουμε κάτι.
Τέλος, όντας βέβαιοι πως ούτε με τον ένα ούτε με τον άλλο τρόπο θα πετυχαίναμε το σκοπό μας πήραμε την απόφαση να συνεχίσουμε το δρόμο μας.
Μα που; Κάπου μακρύτερα, σκεπτόμαστε αόριστα. Η απόφαση ήταν ομόφωνη και την ξαναλέγαμε ο ένας στον άλλο.
Ότι κι αν γινότανε ήμαστε αποφασισμένοι ν' ακολουθήσουμε το δρόμο που 'χαμε χαράξει και που από πολύ καιρό τώρα δεν είχαμε λοξοδρομήσει σπιθαμή. [...