Αναμνήσεις από το μέλλον να υπάρχει κάτι τέτοιο; Αναμνήσεις για κάτι που θα επανέλθει; Υπάρχει άραγε μία αέναη κυκλική κίνηση της φύσης, μία αιώνια συμβολή των εποχών;
Φαντάζεται η κάμπια πώς την άνοιξη θα ξαναξυπνήσει σαν πεταλούδα; Αισθάνεται το μόριο του ατμού το νόμο σύμφωνα με τον οποίο αργά ή γρήγορα, θα ξαναφομοιωθεί από τον Ήλιο; Γνωρίζει η διάνοια πώς συνδέεται με όλους τους χώρους της αιωνιότητας;
Ο άνθρωπος του σήμερα είναι άλλος από τον άνθρωπο του χθες ή του προχθές. Ο άνθρωπος είναι πάντοτε κάτι καινούριο, που ανανεώνεται συνεχώς πάνω στην άπειρη ευθεία που ονομάζουμε ΧΡΟΝΟ. Ο άνθρωπος είναι αναγκασμένος να κατανοήσει και να εξουσιάσει τον χρόνο! Γιατί ο ΧΡΟΝΟΣ είναι το σπέρμα του Σύμπαντος. Και υπάρχει ένας χωρίς τέλος χρόνος που μέσα του εντάσσονται όλες οι εποχές.
Αναμνήσεις του μέλλοντος υπάρχουν. Ό,τι εμείς σήμερα δεν ξέρουμε ακόμη, το κρατεί το Σύμπαν κρυφό. Ίσως μερικά μυστικά εξηγηθούν σήμερα, αύριο, κάποτε. Το Σύμπαν αγνοεί τον χρόνο, όπως ακόμα αγνοεί και την έννοια του χρόνου.