Η Άλμα, τραγική πουριτανή του έρου, είναι μια δυστυχισμένη κοπέλα, εγκλωβισμένη στα στεγανά ασκητικά πρότυπα της θρησκευτικής της υπερβολής. Δειλιάζει μπροστά στην αντιμετώπιση προσωπικών της τρόμων και συντρίβεται από το βάρος των ανομολόγητων επιθυμιών της. Δεν είναι τυχαίο που ο Ουίλλιαμς τοποθετεί χρονικά το έργο στις αρχές του εικοστού αιώνα (1916) και όχι στην εποχή που το έγραψε: ως και στη υποτιθέμενη φιλελεύθερη  Αμερική, η εγκράτεια και η υποκρισία της βρετανικής βικτοριανής εποχής έχει στιγματίσει όλους τους Αγγλοσάξωνες. Έτσι, η Άλμα είναι χαρακτηριστικό δείγμα και θύμα της αξιολύπητης αξιοπρέπειας που διέπει τις μικρές κλειστές κοινωνίες, ενώ ταυτόχρονα είναι σκληρός θύτης των ονείρων και των επιθυμιών της. Γύρω της ένας ολόκληρος μικρόκοσμος κινείται και δρα μέσα στη επαρχιώτικη ραστώνη, τα ασήμαντα νέα, τις μέτριες χαρές και τη διάχυτη θλίψη. Αντίποδας της Άλμας είναι ο νεαρός γιατρός Μπιουκάναν, αλλοτριωμένος όσο και αλλοτριωτικός, το κλασικό αρσενικό του αμερικάνικου Νότου, ένα θλιβερό προϊόν που ζει και αναπαράγει θλιβερά προϊόντα.