Μια συνηθισμένη απάτη των ημερών μας που έχει την αφετηρία της στην απληστία απέναντι στο χρήμα, στην λαγνεία για εξουσία και στην ρητή αποδέσμευση από κάθε είδους προσωπικής ευθύνης για τα δρώμενα. Ένα πρόσφορο έδαφος για θυμό, αντίσταση και επαναστατικές τόλμες. Θύμα της ένας λαός και ο απλός άνθρωπος του μόχθου και του αγώνα στις πλάτες του οποίου παίζονται τα μεγάλα παιχνίδια της οικονομικής και πολιτικής μονόπολης. Παιχνίδια για τα οποία δεν έχει καν γνώση, που του πέφτει όμως ο κλήρος να πρέπει να τα καλύψει. Για μια ακόμη φορά εμφανίζεται ο λαός μιας πόλης ως ο μόνος εθνικός ηγέτης και ήρωας μιας πόλης που αιμορραγεί σωματικά και ψυχικά και που μόνο μια δραστική θεραπεία μπορεί να την βοηθήσει. Πρωταρχική προϋπόθεση για την ανάρρωσή της είναι η συνειδητοποίηση της προσωπικής ανικανότητας εκ μέρους των υπευθύνων. Ο λαός σηκώνει το βάρος να κρατήσει τον καθρέφτη μπροστά σε όλους αυτούς που πιστεύουν ότι μπορούν να τον εκπροσωπούν. Η αντιπαράθεση, βίαιη και μη, είναι το φυσικό επακόλουθο και το τίμημα αυτής της ηρωικής πράξης.