Απ' όλους τους μεγάλους Βρετανούς ποιητές, ο Ουίλλιαμ Μπλέηκ είναι ο πιο δυσπρόσιτος και δύσβατος. Κι αυτό οφείλεται, εν μέρει, στο ότι συνδέεται μ' ένα εξαιρετικά λεπτό νήμα με την ίδια του την εποχή. Μια εποχή που γενικά τον παρανόησε και τον κατηγόρησε καθώς η προσπάθειά του να αναζωογονήσει τη φθίνουσα παράδοση των μεσαιωνικών ραψωδών, θεωρήθηκε άστοχη και άχρηστη. [...] Παρόλο που σήμερα έχει πια καθιερωθεί σαν μεγάλος ποιητής από τους μέντορες της σύγχρονης αισθητικής, τα προφητικά έργα του συνεχίζουν να αντιμετωπίζονται ως σκοτεινά και εκκεντρικά, αλλά, ίσως ακριβώς γι' αυτό, καθώς οι μεγάλοι εχθροί του Μπλέηκ, ο Υλισμός και η Λογική, αρχίζουν να τρεκλίζουν προς την τελική τους εξαφάνιση, οι επίδοξοι μνηστήρες της Ωθούν θα στρέφονται όλο και περισσότερο στα έργα του δημιουργού της. (από τον πρόλογο του Ρότζερ Νόρμαν)

Μετάφραση Μίλτος Φραγκόπουλος.